Kia Ora Bay of Islands!

Na een paar dagen Auckland is het tijd om de stad te verlaten, we gaan naar zee en wel naar de Bay of Islands. Zodra we de stad hebben verlaten, verandert het landschap. Het wordt bergachtig en groen. Het doet ons denken aan Costa Rica.  De begroeiing doet ook bijna tropisch aan de boomvarens die op palmbomen lijken, bamboe en zelfs mangrove. We verblijven in het plaatsje Paihia. Hadden we onderweg nog de nodige bewolking, hier schijnt de zon volop, waardoor de prachtige kust volledig tot zijn recht komt. We hebben een vakantiehuisje op een berg en ons uitzicht is werkelijk fantastisch! Dit is zo'n plek waar je uren naar de zee kunt staren en het nooit verveeld. Dit geeft het ultieme vakantiegevoel!!
Wat ons huisje helemaal perfect maakt, is dat het op een beboste helling ligt en er allerlei vogels zitten. We zijn benieuwd of hier ook kakariki's (de vogels die wij thuis ook hebben :-) voorkomen. De eigenaar van de huisjes zegt dat hij ze dagelijks ziet, wij zijn hier verbaasd over aangezien wij hebben gelezen dat ze nauwelijks meer voorkomen in Nieuw-Zeeland. Dus maar hopen dat wij ze ook gaan zien.

De volgende dag gaan we met de auto ferry naar Russell. Met de ferry nog geen paar minuten varen, maar met de auto ruim twee uur. Russell is een kleine badplaats, we lopen daar een korte track langs de kust waar we iedere keer een nieuw adembenemend uitzicht te zien krijgen. Boven op de rots blijven we een tijdje genieten en hopen we nu eens eindelijk die springende dolfijnen of die enorme walvisstaart te zien. We turen er wat af samen, maar helaas geen dolfijn, orka of zelfs maar een walvis. Ondanks dat, wandelen we met een zeer voldaan gevoel weer terug. Als we later terug komen in ons vakantiehuisje worden we verrast door een tak die zo brutaal was ons huisje binnen te wandelen (lees een "verdwaalde" wandelende tak).

De volgende dag is het tijd om een kauri te zoeken. Kauri's zijn typische bomen (conifeerachtige) die voorkomen in Nieuw-Zeeland. Ze worden heel hoog, maar vooral heel groot qua omvang en komen vooral voor op het Noorder Eiland. Zo'n 150 jaar geleden zijn de kauri's massaal gekapt en werden ze gebruikt voor hun rubber. Dit heeft er toe geleid dat 95% van de kauri's verdwenen zijn. In Nieuw-Zeeland is men nu heel hard bezig om de kauri's weer terug te krijgen. Helaas worden ze daar op niet moment niet heel erg bij geholpen, aangezien er een ziekte rondwaart die kauri's doodt. De ziekte wordt verspreid door grond. Om te voorkomen dat wandelaars de ziekte verspreiden, moeten de schoenen bij het betreden en verlaten van het natuurgebied worden gereinigd. We bezoeken een natuurgebied, de boomvarens, palmen en andere tropische bomen blijven fascinerend om te zien. Hier en daar staan in het bos kauri's. Ze zijn indrukwekkend groot en dan te bedenken dat ze zijn pas volgroeid als ze 800 jaar oud zijn! Hoog in de kauri's zitten gezellig rosella's (papagaai achtigen) te "kletsen". Zo'n honderd jaar geleden zijn deze (tegen de wens van Nieuw-Zeeland in) losgelaten. Deze vogels handhaven zich in tegenstelling tot veel inheemse vogelsoorten prima.

Na een paar heerlijke dagen in de Bay of Islands is het tijd om verder te reizen. Vandaag rijden we naar Thames een plaats gelegen in de streek Coromandel. Het is een lange rit, onderweg stoppen we even bij een strand om lekker uit te waaien en lekker te jutten (op zoek naar mooie kleine schatten ;-). Begin van de avond komen we aan in Thames, we slapen in een soort van mini stacaravan annex vakantiehuisje, zeer kaal en onpersoonlijk (terwijl ik normaal toch best op kaal val ;-). Vandaag is er in Thames een Steampunk festival. Steampunk is een fantasie/science fiction genre waarbij mensen zich enigzins absurdistisch verkleden (19e eeuw, klokjes, stofbrillen, etc). De film Mad Max is hier een voorbeeld van. We gaan gezellig een biertje drinken bij de steampunkers, waarbij we erg moeten lachen om de vreemd uitgedoste mensen.
De volgende ochtend zijn we weer op tijd op weg, vandaag hebben we weer een lange rit voor de boeg, we gaan de Coromandel verder verkennen. De ochtend begint enigzins bewolkt maar al snel komt de zon door en wordt het zeer aangenaam. Het eerste deel van de weg voert langs de kust, daarna gaan we de bergen in en hebben we zo nu en dan uitzicht op zee, werkelijk prachtig. De rit is zeer afwisselend van hoge bergen, tot idyllische stranden tot weilanden met koeien (nee verrassend genoeg hebben we tot nu toe veel meer koeien dan schapen gezien....). Onderweg gaan we nog naar een natuurgebied waar vroeger goud werd gedolven. Dit zijn gebieden waar je bij wijze van spreken geen mens tegenkomt. Dat dacht ook een man die in zijn blootje in een rivier stond. Toen hij ons aan zag komen rijden, probeerde hij snel zijn onderbroek aan te trekken maar tot overmaat van ramp struikelde hij en viel in het water. We hebben erg ons best gedaan om niet openlijk hierom te lachen, maar toen we een paar meter verder waren, hebben we er uiteraard enorm om gelachen :-). We maken een wandeling in het gebied en bekijken tunnels waar goud werd gedolven, nee helaas geen goudklompje meer te vinden. Na de wandeling stappen we in de auto om naar Rotorua te rijden. Een verslag van de avonturen daar, volgt weer over een paar dagen.